158. #Urzędnik Sławek Michorzewski 13/2019

Tytuł: ,,Urzędnik''

Autor:Sławek Michorzewski

Wydawnictwo: Oficyna 4em

Sięgnęłam po tę książkę tak trochę z przekory. Zainteresował mnie tytuł, z uwagi na to, że jestem urzędnikiem. Byłam też ciekawa, co mnie czeka w środku.

Okładka

Okładka już na samym początku mnie zainteresowała. Człowiek w tle nie wygląda jak standardowy biurokrata. Raczej jak jakiś gangster ze starych filmów.

Spis treści

Spis znajduje się na końcu książki. Informuje nas o podziale historii na części.

Ilość stron

Książka posiada 408 stron. Początkowo w połączeniu z czcionką mnie to przeraziło. Ale im więcej stron przeczytałam, tym bardziej upewniałam się, że jest w sam raz.

Rozdziały

Książka podzielona jest na 3 części + finał. Każdy rozdział posiada datę trwania danego wątku.

Opis

Bohaterem książki jest Marian Sopel - typowy przedstawiciel Urzędu Skarbowego, który na co dzień zajmuje się zatruwaniem życia innym ludziom. Rutynowa kontrola przewraca jego codzienność do góry nogami, uruchamiając ciąg niefortunnych zdarzeń. Książka ta należy do gatunku komedii kryminalnych, więc mamy tutaj możliwość spoglądania na rzeczywistość w krzywym zwierciadle. 

Długość czytania

Na przeczytanie książki poświęciłam 4 dni. Zdecydowanie na długość czytania wpłynęła drobna czcionka, do odbioru której trudno było mi się przyzwyczaić. Z drugiej strony należy się ukłon w stronę autora, za dbanie o środowisko.

Cytaty

-,,Ciężko dziś znaleźć osobę, która nie była ani razu u psychiatry. Psychiatra i koks to dzisiejsze synonimy człowieczeństwa''.

-,,Znam przynajmniej setkę urzędników skarbowych na terenie kraju, przez których przedsiębiorcy stracili wszystko czy nawet popełnili samobójstwo, a jednak wszyscy nadal pracują w urzędach''.

Moja opinia + ocena 

Nie jestem wielką fanką komedii kryminalnych, ale zdarza mi się od czasu do czasu po taki gatunek sięgać. Cieszę się, że zdecydowałam się na ,,Urzędnika'', mimo niekoniecznie pozytywnych opinii. Ostatnimi czasy, bardzo trudno jest mnie rozśmieszyć. Autorowi, za pomocą historii jaką stworzył, to się udało. Momentami, nie widziałam, czy śmiać się z zachowania niektórych postaci, czy płakać - jednak to pierwsze miało miejsce częściej. Kobieta zgłaszająca zaginiecie męża - zdecydowanie jedna z lepszych scen. Ode mnie solidne 7/10.

Komu polecam?

Polecam wszystkim tym, którzy potrzebują poprawić sobie humor, a przy okazji są fanami spraw kryminalnych.

Książkę zrecenzowałam dzięki portalowi czytampierwszy.pl